Choroba Peyroniego – czyli co nam mówi kształt penisa

Nie ulega wątpliwości, że nie ma czegoś takiego jak prawidłowy kształt prącia. Duży, mały, dłuższy, chudszy, przechylony bardziej na prawo etc., wszystkie te rzeczy są absolutną normą jeśli chodzi różnorodność kształtów tego organu wśród ludzi. Są także kształty nieprawidłowe, które powinny nas zaniepokoić i spowodować udanie się do gabinetu seksuologa bądź też innego lekarza znającego się na schorzeniach tego organu płciowego.

Choroba Peyroniego to przykład takiego właśnie patologicznego kształtu. Jest ono postępującym skrzywieniem prącia, którego przyczyny nie zostały jeszcze do końca wyjaśnione. Polega ono na wytworzeniu się włóknistej płytki w obrębie osłonki białawej narządu, co skutkować może skrzywieniem i odgięciem się penisa, ale także jego skróceniem, zwężeniem czy deformacją. Mogą także wystąpić dolegliwości bólowe, zaburzenia wzwodu czy erekcji. Najczęściej ze wszystkich przypadków pojawia się u osób które chorują na cukrzycę, nadciśnienie czy hipogonadyzm.

Część danych wskazuje, że problem dotyczy od 1% do 9% mężczyzn i ujawnia się najczęściej między 55-60 rokiem życia, inne dane mówią o większości zachorowań między 30 a 40 rokiem życia.

Choroba Peyroniego przebiega w dwóch fazach: w pierwszej, która może trwać od 3 do 12 miesięcy, w ramach stanu zapalnego tworzy się płytka i pojawia się skrzywienie prącia, a także bóle w czasie trwania erekcji. W drugiej fazie skrzywienie stabilizuje się i utrwala, płytka przestaje rosnąć, pojawić się mogą trudności z erekcją.

Czy z takim skrzywieniem prącia można coś zrobić? Należy podkreślić, że z przedstawioną dolegliwością da się i należy walczyć. Pierwszym krokiem jest niewątpliwie udanie się do odpowiedniego specjalisty, który postawi trafną diagnozę i rozpoznanie. Leczenie choroby Peyroniego powinno być prowadzone przez lekarza urologa. Pierwsze fazy leczenia polegają na hamowaniu stanu zapalnego, poprzez farmakoterapię doustną, iniekcjach dopłytkowych w miejscu zwłóknienia czy rehabilitacji miejsca dolegliwości – na przykład poprzez pompy próżniowe. W dalszych fazach, gdy mamy do czynienia z ustabilizowanym skrzywieniem, leczenie jest chirurgiczne i może polegać na plastyce osłonki białawej, laseroterapii jonoforezie a nawet implantacji protezy prącia.

Należy podkreślić psychologiczne konsekwencje Choroby Peyroniego. Skrzywienie prącia może negatywnie wpływać na relacje w związku, samoocenę, a nawet stać się przyczyną pojawienia się objawów depresyjnych. Nawet jeśli skrzywienie nie jest patologiczne, to postrzeganie go w sposób negatywny i myśli z tym związane, mogą stać się przyczyną wyżej wymienionych trudności. Choroba Peyroniego może też powodować problemy z wprowadzeniem członka do pochwy a także wymienione wyżej problemy erekcyjne. Dlatego ważne jest by o takowym skrzywieniu rozmawiać i zgłaszać je odpowiedniemu specjaliście, który zaproponuje i przeprowadzi odpowiednie leczeni oraz pomoże rozwiązać problem.

***

Bibliografia

1. Jakima, S. (2019). Dysfunkcje seksualne. Poradnik dla lekarzy. (Str. 134 – 135). PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa.
2. Skrodzka, M., (2017). Zaburzenia seksualne w urologii. W M. Lew-Starowicz, Z. Lew-Starowicz, & V. Skrzypulec- Plinta. Seksuologia (str. 412 –425). PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa

Autor:
Kacper Gargul – praktykant w PPA pod opieką Justyny Kulczyk (CEO PPA), student V roku psychologii na specjalności Psychoseksuologia. Uczestniczył w międzynarodowych i ogólnopolskich konferencjach z zakresu seksuologii czy psychologii klinicznej. Pomagał również przy organizacji podobnych zasięgiem konferencji na Uniwersytecie Gdańskim. Były członek zarządu Koła Badań Psychologicznych „Experior”. Pomaga przy badaniach naukowych, w tym finansowanych w ramach programów „Diamentowy Grant” lub „Preludium”. W ramach psychologii interesuje się zagadnieniami z dziedziny seksuologii, neuropsychologii i psychologii klinicznej.
Prywatnie jego hobby stanowią sport, historia oraz filozofia.